Marihuana w leczeniu jaskry

RAPORT – Marihuana w leczeniu jaskry – źródło raportu i tłumaczenia – Amerykańska Akademia Okulistyczna

OPIS NARKOTYKU

Marihuana jest mieszaniną suszonych liści kwiatów i topów z rośliny Cannabis sativa, i zawierają ponad 400 chemikaliów. Do najbardziej charakterystycznej grupy chemikaliów są kannabinoidy. Głównym kannabinoidem jest THC (tetrahydrocannabinol).

MECHANIZM DZIAŁANIA

Mechanizm działaniakannabinoidów w obniżeniu IOP jest nieznany. Droga przyjmowania marihuany może być doustna, dożylna, oraz przez palenie i powoduje zmiany w zachowaniu oraz psychologiczne konsekwencje.

Z wymienionych metod palenie powoduje najbardziej gwałtowne skutki psychoaktywne oraz inne farmakologiczne efekty.

STATUS PRAWNY

Marihuana pozostaje na liście substancji kontrolowanych, definowanej w Comprehensive Drug Abuse Prevention and Control Act of 1970

Wymagania listy są następujące:

1. wysokie potencjalne ryzyko nadużycia

2. brak obecnego medycznego użycia w leczeniu w U.S.A.

3. brak bezpiecznego użycia pod medycznym nadzorem.

W 1996, California głosujący zatwierdzili propozycję 215, ustanawiając Californie pierwszym stanen w uni z dozwolonym medycznym użyciem marihuany. Czerwiec2014, 23 stany okręgu Columbii zagłosowały za prawem medycznym marihuany – zmieniające warunki i limity użycia medycznego marihuany.

Ponadto osiem stanów ma ograniczone prawo dostępu do marihuany, określane przez instutycję badawcze zawierające przypadłości medyczne, które mogą mieć dostęp marihuanę.

Pozostaje ona nielegalna dla każdego, kto posiada tę substancję, z wyjątkiem gdy substancja została zakupiona bezpośrednio na ważną receptę od lekarza.

PROBLEM

Jaskra otwartego kąta jest jedną z głównych przyczyn prowadzących do ślepoty w USA oraz pierwszą przyczyną ślepoty wśród afroamerykanów.

Szacuje się, że ok. 2,5 mln Amerykanów choruje na POAG (jaskrę otwartego kąta). Jaskra otwartego kąta jest wieloczynnikową chorobą charakteryzującą się przez postępującą utratę włókien nerwu wzrokowego oraz podniesionym IOP przed leczeniem. Jednakże, występuje znaczna różnorodność w indywidualnej podatności nerwu wzrokowego na podniesione ciśnienie wewnątrzgałkowe.

PODSUMOWANIE DOWODÓW

NEI sponsorowało badania naukowe na temat stosowania marihuany między 1978 a 1984 rokiem . Luty 1819, 1997 Narodowy Insytut Zdrowia przeprowadził warszaty na temat medycznego zastosowania marihuany powołując grupę ekspertów, którzy skierowali tematy do grupy ośmiu wybranych konsultantów .

Mówcy przeanalizowali literaturę na temat potencjalnej skuteczności kannabinoidów w jaskrze.

Udostępniono forum dla publiczności celem przedstawienia swoich poglądów i dyskusji z grupą eksepertów.

Grupa eksertów przygotowała raport, skupiający się na następujących czterech pytaniach odnośnie konkretnych sposobów użycia marihuany.

1. Jakie badania zostały wykonane i co obecnie wiadomo na temat możliwych medycznych zastosowań marihuany?

2. Jakie są główne, konkretne pytania pozostawione bez odpowiedzi?
3. Jakie są schorzenia, przypadłości, w których marihuana miałaby potencjalne zastosowanie leczniczne i czy uzasadania to dalsze badania?

4. Jakie konkretne problemy muszą być rozważone w stosowaniu klinicznych prób marihuany terapeutycznej?

W 1999 roku Instytut Medycyny opublikował przegląd dowodów naukowych, aby określić potencjalne korzyści zdrowotne oraz zagrożenia wynikające z zastosowania marihuany i zawartych w niej kannabinoidów.

Informację do badań zostały zebrane poprzez warsztaty naukowe, wizyty w klubach kupców marihuany i klinikach AIDS, analizę dotychczasowej literatury naukowej, poprzez konsultację z naukowcami biomedycznymi i socjologicznymi. Wyniki zaprezentowano publicznie przez grupę ekspertów.

W celu uaktualnienia badania przeprowadzono przegląd angielskiej literatury w bazach danych – Medline, Embase oraz bliblitoce Cocharane w latach 1999 – 2002. Poszukiwania wykazały szesnaście artykułów, z których jeden miał znaczenie dla tego badania.

W artykule zaprezentowanym na corocznym spotkaniu stowarzyszenia amerykańskich okulistów zostały przedstawione wyniki dziewięciu pacjentów nie reagujących na leczenie jaskry, którzy wdychali marihuanę albo doustnie przyjmowali delta – 9 – tetrahydrocannabinol w kapsułkach. Mimo zaobserowawania wstępnego spadku IOP, nie udało się utrzymać tej tendencji.

Artykuły prezentowane na tym spotkaniu nie są tematem do dalszego rozważań.

13 maja 2013 r. kolejne badania literatury naukowej zostały analizowane w bazach danych: Pubmed i bliblitoce Cocharane w latach 2002-2013.

Poszukiwania wykazały pięćdziesiąt siedem artykułów, z których żaden nie miał znaczenia dla określenia efektu marihuany w leczeniu jaskry, albo powiązanych z nią przypadłości.

KORZYŚCI

Wstępne badania w latach 1970 stwierdzały, że palenie marihuany powoduje obniżenie IOP kilka godzin po zastosowaniu. Badania sponsorowane przez NEI wykazały, że niektóre pochodne marihuany powodowały obniżenie IOP po doustnym spożyciu, dożylnym lub przez palenie, jednakże nie obniżały po zastosowaniu bezpośrednim do oka. Czas trwania okresu obniżonego ciśnienia wahał się między 3 a 4 godziny.

Ponadto w przeszłości, było mniej dostępnych terapii przeciwjaskrowych przez co niektórzy pacjenci mieli mniej tolerowalnych alternatyw.

Nie ma żadnych badań bezpośrednio porównujących efekt obniżenia przez marihuanę IOP z obecnie dostępnymi terapiami przeciwjaskrowymi.

ZAGROŻENIA:

Do potencjalnie poważnych skutków ubocznych zaliczana jest tachykardia oraz obniżoneciśnienie tętnicze krwi. Badania po jednorazowym zastosowaniu marihuany wykazały obniżenie ciśnienia tętniczego krwi z równoczesnym obniżeniem IOP. To powoduje obawy, że może dochodzić do pogorszenia ukrwienia krwi do nerwu wzrokowego, ale żadne dane nie zostały opublikowane na temat długotrwałych efektów wpływających na wzrok spowodowanych przez palenie marihuany u pacjentów z jaskrą.

Wśród innych niepożądanych skutków palenia marihuany podawano przekrwienie, osłabienie odpowiedzi układu immunologicznego, obniżoną pamięć krótkotrwałą, problemy z koncentracją, obniżoną koordynacją ruchową, tolerancję na powtarzające się dawki i krótkotrwałe symptomy odstawienia po zaprzestaniu palenia.

Palenie marihuany może prowadzić także do rozedmo-podobnych zmian w płucach, zwiększonego ryzyka nowotworów i trudności z zajściem w ciążę.

Czas trwania obniżenia IOP jest tak krótki, przez co do efektywnego obniżenia IOP przez 24 h, pacjent musiałby palić 8-10 papierosów z marihuaną dziennie.

PYTANIA DO DALSZYCH BADAŃ.

Doustne lub miejscowo podane kannabinoidy mogą być bardziej obiecującą ścieżką badań, biorąc pod uwagę efekty uboczne i psychotropowe powiązane z paleniem marihuany.

Konkretne pytania mogą zawierać:

– jaki jest mechanizm działania doustnych albo miejscowo podawanych kannabinoidów w obniżeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego?

– czy doustnie albo miejscowo podawane kannabinoidy obniżają ciśnienie wewnątrzgałkowe w sposób bardziej bezpieczny i efektywny niż dostępne środki farmakologiczne?

– czy doustnie albo miejscowo podawane kannabinoidy są przydatne w obniżaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego, kiedy stosowane są w połączeniu ze środkami medycznymi lub zabiegiem operacyjnym?

– czy doustnie albo miejscowo podawane kannabinoidy są przydatne w obniżeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów, którzy nie reagują lub nie całkowice odpowiadają na standardowe terapie?

– czy doustnie albo miejscowo podawane kannabinoidy są bezpieczne i efektywnie chronią przed progresywnym uszkodzeniem nerwu wzrokowego i ubytkami w polu widzenia?

– jakie są długotrwałe ogólnoustrojowe i wzrokowe efekty uboczne powiązane z stosowaniem doustnych i miejscowych kannabinoidów przez pacjentów z jaskrą?

PODSUMOWANIE I WNIOSKI WYNIKAJĄCE Z ARTYKUŁU „Marihuana w leczeniu jaskry”

W ogłoszeniu informacyjnym z 1992 r. zatytułowanym Zastosowanie marihuany w leczeniu jaskry, Komitet do Spraw Narkotyków Amerykańskiej Akademii Okulistów podsumował, że nie było żadnych naukowych dowodów na to że stoswanie marihuany jest bezpieczne i efektywne w leczeniu jaskry.

Akademia nie znalazła argumentów za proponowanym zalegalizowaniem transferu z listy 1 do listy 2 substancji kontrolowanych, w celu zdobycia pozwolenia na stosowanie jej w leczeniu jaskry. Na warsztatach pt. Medyczne zastosowania marihuany – Narodowego Instytutu Zdrowia z 1997 r., konsultant podsumował, że marihuana nie jest ogólnie akceptowana jako bezpieczna i efektywna metoda leczenia jaskry… W przypadku jaskry wygląda na to, że nie ma żadnego oczywistego powodu do tego, by stosować palenie marihuany jako samodzielną terapię , jako że istnieje wiele innych dostępnych metod leczenia i te stosowane wydają się być potencjalnie idealne.

W 1998 r. wydawnictwo „ Archives of Ophthalmology” opublikowały „podsumowując obniżenie ciśnienie tętniczego krwi, obniżenie przepływu krwi w okolicach nerwu wzrokowego i krótkotrwałe efekty obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego są znacznymi, rzeczywistymi, potencjalnymi problemami z marihuana w połączeniu z jej efektami psychotropowymi.. aby racjonalnie określić potencjalne miejsce dla marihuany w asortymencie leków przeciwjaskrowych powinniśmy zbadać kannabinoidy jak każdy inny rodzaj interesujących nas związków chemicznych, niż po prostu legalizując je, lub porzucając ich stosowanie jak obecnie.”

Raport medycyny z 1999 r. – Insytut Medycyny podsumował, że mimo, że IOP może zostać zredukowane poprzez zastosowanie kannabinoidów i marihuany „ …efekty są za krótkotrwałe i wymagają za wysokich dawek i istnieje za wiele efektów ubocznych by zarekomendować dożywotnie stosowanie tego typu leczenia w jaskrze.

Potencjalne, szkodliwe efekty przewlekłego palenia marihuany przeważają jej skromne korzyści w leczeniu jaskry. Badania kliniczne nad skutkami palenia marihuany mają mało prawdopodony wpływ na poprawę metod leczenia jaskry”.

Podsumowując, akademicki zespół do spraw uzupełniających się terapii wierzy, że na podstawie badań litertury nie znaleziono żadnych naukowych dowodów, które by zademonstrowały zwiększone korzyści i/lub ograniczone ryzyko stosowania marihuany w leczeniu jaskry w porównaniu do dużej różnorodności substancji farmaceutycznych obecnie dostępnych.

ROZWÓJ METOD BADANIA TERAPII UZUPEŁNIAJĄCYCH

Uzupełniające lub alternatywne metody leczenia są rosnącą częścią amerykańskiego programu zdrowotnego. Amerykanie wydają średnio ok. 14 mld dolarów rocznie na alternatywne metody leczenia. Większość amerykańskich szkół medycznych oferuje kursy z alternatywnych metod leczenia.

Wydawca Journal of the American Medical Assosiation ogłosił, że publikowanie badań na temat alternatywnych metod leczenia będzie jednym z ich piorytetów.

Więcej skrupulatności i naukowego obiektywizmu jest stosowane by określić czy istnieją dowody potwierdzające efektywność uzupełniających i alterantywnych metod leczenia. Narodowy Instytut Zdrowia, Narodowe Centrum do Spraw Uzupełniających i

Amerykańska Akademia Okulistyczna uważa, że metody uzupełniające i alternatywne powinny być badane w podobny sposób jak tradycyjna medycyna:

Dowody ich bezpieczeństwa wydajności i skuteczności powinny zostać zademonstorwane. Wiele metod leczenia używanych w konwencjonalnej praktyce medycznej, także nie została tak rygorystycznie przetestowana jak powinna być.

Biorąc pod uwagę dużą liczbę pacjentów i wydatki związane ze zdrowiem, ważne jest to, żeby dane i naukowe informacje były podstawą dla wszystkich zaleceń w leczeniu. W ten sposób możemy zachęcać do wysokiej jakości, rygorystycznych badań na temat uzupełniających metod leczenia.